Massages op school

vrijdag 5 juni 2009 - Het leek even stil, maar dat is niet echt zo. Ik heb sinds januari hard gewerkt aan een artikel over onderlinge kindmassage. Dat is iets dat ze op basisscholen doen.

Eerst wilde ik wat schrijven voor dit blog. Al gauw kwam ik zo gekke dingen tegen, dat ik een redacteur zocht om mee te lezen. Dat werd uiteindelijk Rob Nanninga van het blad Skepter, van de Stichting Skepsis. Het artikel is nogal heftig geworden. De cover story zelfs van het blad! Hier een klein stukje. Vraag het zelf even op bij Skepsis.

Korte samenvatting:

Duizenden kinderen in Nederland hebben op school te maken met de methode van onderlinge kindmassage. Ik heb een methode onderzocht, de beweringen erover, en de mensen erachter. Daaruit valt af te leiden dat:

* het een alternatieve geneeskundige psychologische behandeling is, gericht op gedragsverandering via stimulering van hormonen, door massage;
* zonder klaarblijkelijke noodzaak;
* waarbij aan de basis geen (volwaardig) (ortho)pedagoog, psycholoog NIP, of (kinder)arts is betrokken;
* waarbij de leeftijd waarop kinderen zelf beslissen over hun eigen lijf wordt verlaagd tot 4 jaar;
* waarbij er scholen zijn die ouders de zeggenschap ontzeggen, of van plan zijn dat te doen;
* waarbij groepsdruk een rol speelt, en/of dwang vanuit de school;
* waarbij de kans aanwezig is dat pesten in de hand wordt gewerkt;
* waarbij het kan zijn dat scholen, kinderen, en personeel niet zijn verzekerd voor aansprakelijkheid;
* en waarvan de toepassing wordt ontraden.

Het mag duidelijk zijn dat dit naar letter en geest op gespannen voet staat met vele wetten en regels, waaronder het (dit jaar jarige) Verdrag van de Rechten van het Kind, de Grondwet, de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst, het Wetboek van Strafrecht, de Wet op het Primair Onderwijs, en de Wet Medisch-wetenschappelijk Onderzoek met mensen. Het gaat ook niet om “baat het niet dan schaadt het niet”. Er is een onbestemde invloed op het pedagogisch klimaat. Niet alleen wat betreft de kans op meer pestgedrag. Het doorbreken van weerstand is onderdeel van de therapie. Er is een onaanvaardbare druk op kinderen om hun “nee” te veranderen in “ja”. Hoe moet dat later met deze kinderen als ze hebben geleerd dat “nee” geen “nee” hoeft te zijn?

Dit is geen randverschijnsel. Ook een grote rooms-katholieke scholenstichting uit Delft, met 23 scholen in Delft, Midden Delfland, Den Haag, Pijnacker/Nootdorp en Lansingerland, wil de behandeling breed invoeren. Op een aantal scholen is dat al gebeurd, soms vóórdat ouders werden geïnformeerd. Er worden dingen verteld die weerlegbaar of niet geloofwaardig zijn, door mensen met onduidelijke kwalificaties, met het vertrouwenwekkende logo van een gerenommeerde organisatie, die bij navraag zegt dat het om “mythes” gaat.

Enjoy...

Hieronder de voorpagina. Let maar niet op dat "Winter 2008". Het nummer verscheen 28 mei 2009.

Categorie: Epistels